Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Το κυκλάμινο



Το κυκλάμινο
Μικρό πουλί τριανταφυλλί
δεμένο με κλωστίτσα,
με τα σγουρά φτεράκια του
στον ήλιο πεταρίζει.

Κι αν το τηράξεις μια φορά
θα σου χαμογελάσει,
κι αν το τηράξεις δυο και τρεις
θ' αρχίσεις το τραγούδι.
Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Για αρκετές μέρες παιδέυτηκα με αυτή την γλάστρα, γιατί όπως είπα και σε παλαιότερη ανάρτησή μου είχα παράλληλα πολλές εκκρεμότητες να διευθετήσω , οπότε δεν είχα τον χρόνο. Το αποτέλεσμα, όμως, μπορώ να πω πως με δικαίωσε!

Γενικότερα μου αρέσουν πάρα πολύ τα λουλούδια! Για τα κυκλάμινα δε, τρελαίνομαι! Την πρώτη φορά που είχα παρατηρήσει πιο προσεχτικά το εν λόγω λουλούδι, ήταν στο χαντρομάγαζο της Κατερίνας (Χίλιες και μία χάντρες). Της είχαν φέρει δύο κοτσανάκια με τα λουλουδάκια τους και για μήνες στόλιζαν τον πάγκο εργασίας της, μέσα σε ένα ποτηράκι με νερό, το οποίο άλλαζε καθημερινά. Ήταν τόσο όμορφο το θέαμα, τα δύο αυτά ανθάκια που για μήνες άντεξαν μόνο με λίγο νερό σε ένα ποτηράκι, με φόντο το υπέροχο μαγαζί της Κατερίνας, όλα έδεναν μεταξύ τους πάρα πολύ όμορφα και μου αποτυπώθηκε η εικόνα αυτή στο μυαλό κι από τότε τα κυκλάμινα είναι τα αγαπημένα μου λουλούδια!

Γιαυτό μόλις είδα το συγκεκριμένο μοτίβο στην Λένα, το πήρα ευθύς και ξεκίνησα τις εργασίες για να το προσαρμόσω πού αλλού; Σε μια γλάστρα!

Έντυσα όλη την γλάστρα γύρω γύρω με τα κυκλάμινα, μετά έκανα τις σκιάσεις, κόλλησα την μωβ κορδέλα και για το τέλος, πέρασα βερνίκι νερού πολυορεθάνης για να την στεγανοποιήσω, όσο περισσότερο γινόταν και να παρατείνω τον χρόνο ζωής του μοτίβου μου. Το συγκεκριμένο βερνίκι το χρησιμοποιούν για αντικείμενα που εκτίθενται σε ακραίες καιρικές συνθήκες, όπως τα διάφορα μέρη ενός πλοίου, οπότε πιστεύω ότι δεν θα πάθει ποτέ του τίποτα!

Την συγκεκριμένη γλάστρα δεν θα την κρατήσω, θα την χαρίσω σε μια φίλη γιατί μου είχε ζητήσει εδώ και καιρό να της φτιάξω μια κι εύχομαι να χαμογελάει όποτε την αντικρίζει και να φτιάχνει η μέρα της! :)

4 σχόλια: