Πρέπει να το παραδεχτώ και να το ομολογήσω, ότι η ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ που πίστεψε από την αρχή σε μένα όταν θα ξεκινούσα τα σεμινάρια του decoupage και δεν με χλεύασε, αντιθέτως με στήριξε και με παρότρυνε, ήταν η φίλη μου η Νατάσα! Όλοι οι υπόλοιποι, ακόμη και οι πιο ψύχραιμοι και χαλαροί, όταν τους ανακοίνωσα ότι σκόπευα να ξεκινήσω τα εν λόγο σεμηνάρια, δεν μπόρεσαν να κρύψουν το χαμογελάκι στην άκρη των χειλιών, συγκρατούμενοι να μην ξεσπάσουν σε γέλια ούτε βέβαια να μην αναφέρουν σχόλια και λογοπαίγνια με το decoupage και το ντεκαπάζ!Όχι, βέβαια ότι με αποθάρυναν τα ποικίλα σχόλια που άκουσα, αλλά οφείλω να απονύμω φόρο τιμής στην φίλη μου που με υποστήριξε!
Γιαυτό και η Νατάσα ήταν η πρώτη στην οποία έδειξα αυτά τα οποία έμαθα και με την καθοδήγησή μου, έφτιαξε το παραπάνω καδράκι, την γυναίκα του Klimnt, ενός πολύ αγαπημένου μας ζωγράφου. Η λήψη της φωτογραφίας δεν είναι και πολύ καλή, δεν είχα και καλό φωρισμό και δεν φαίνονται ξεκάθαρα οι παρεμβάσεις μας, αλλά θα σας τις αναφέρω:
Κλασική διαδικασία, πήραμε ένα καδράκι και το περάσαμε με ιβουάρ ακρυλικό για να φτιάξουμε την βάση. Επιλέξαμε να κολλήσουμε ολόκληρο το μοτίβο της χαρτοπετσέτας αφενός γιατί όπως προείπα ο Klimnt είναι αγαπημένος μας ζωγράφος και θέλαμε τον πίνακα αυτούσιο κι αφ' εταίρου κατά την γνώμα μας, οι πίνακες ζωγράφων όπως ο Klimnt, δεν θα πρέπει να κόβονται ή να απομονόνονται τα μοτίβα του γιατί είναι τέτοια η ιδιομορφία του πίνακα που έχει πάρα πολλά μοτίβα εναρμονισμένα μεταξύ τους, οπότε δεν χρειάζεται να προσθέσεις οτιδήποτε άλλο (κάτι τέτοιο ίσως να ήταν και 'επικύνδυνο' για τέτοιους πίνακες)! Αφού κολλήσαμε και την χαρτοπετσέτα, περάσαμε τα πλαϊνά του καμβά με χρυσό ακρυλικό για να ενσωματώσουμε την χαρτοπετσέτα και να μοιάζει περισσότερο με ζωγραφιά στο χέρι. Στην συνέχεια, σε ορισμένα σημεία πάνω στον πίνακα, βάλαμε λίγη κόλλα για μεταλλικά φύλλα για εφέ τελειώματος και την απλώσαμε με το δάχτυλο για να μην κάνει εξογκόματα και μόλις ήταν έτοιμη, περάσαμε από πάνω ένα κομμάτι χρυσό μεταλλικό φύλλο, το οποίο είχα ήδη χρησιμοποιήσει παλαιότερα και είχε ορισμένα κενά, έτσι ώστε να μην κολλήσει σε όλα τα σημεία και να δίνει την αίσθηση του ατημέλητου,της πινελιάς κι έτσι πλαισιώσαμε την γυναίκα και κάναμε και τον πίνακα πιο ζωντανό!
Αυτό το καδράκι είναι η 'Υπόσχεση', του Klimnt. To έφτιαξα στην επέτειο των δύο χρόνων μας με τον Αντώνη. Επέλεξα να φτιάξω την Υπόσχεση, ως ένα εκ των δώρων επετείου, γιατί αυτός ο πίνακας μου βγάζει μια αγάπη αυθεντική κι ένα πάθος απύθμενο! Μια τρυφερότητα και μια σκληράδα παράλληλα! Και μαζί με αυτό το καδράκι, να το συνοδεύει μια δική μου υπόσχεση απέναντι σε ένα δικό μου πρόσωπο που αγαπώ τόσο μα τόσο πολύ...
